Al die gevoelens, emoties, stress op school, goede cijfers halen, je werk, gedoe, erbij horen,  pieken en dalen, het is allemaal veel voor je kind. En voor jou, de ouder😉

Hoe fijn is het om even niets te voelen, om je goed te voelen. Om aan niets te denken. Dat er niets van je wordt verwacht. Dat je een geluksgevoel krijgt, hoe kortstondig ook. Het voelt goed. Alleen de gevolgen zijn voor de meeste kinderen niet te overzien. Ouders weten ook niet meer waar ze goed aan doen, hoe help je een kind, 1 ding weet je wel, je wilt je kind helpen. Je wilt dat je kind gewoon naar school of naar het werk gaat. Ik snap heel goed als je je kind helpt, met op tijd opstaan, genoeg eten en drinken krijgt, dat hij of zij aan alles denkt. Alleen voordat je het weet ga je je eigen grens over….uit liefde of schuldgevoel. En hou je onbedoeld de slechte gewoonte in stand. Terwijl je niets liever wil dat je kind zelf verantwoordelijkheid gaat nemen.

Daarom deze blog. Om je een aantal links te geven waar je extra informatie kan vinden. Want als ouder weet je toch niet meer waar je het zoeken moet. Ook ik moet flink op zoek naar de ‘juiste’ informatie. Ik weet inmiddels waar ik informatie kan vinden en deze deel ik dan graag met jou.

Gamen, vapen, roken, snoepen, alcohol, drugs, slaapmiddelen en blowen zijn genotsmiddelen (deze naam prikkelt en kunnen we best veranderen zit ik zojuist te bedenken, bijvoorbeeld in verslavingsgevoelige middelen. Dan weet je precies wat het doet….). Je krijgt er vaak een (kortstondig) goed gevoel van, een relaxed gevoel, verdovend gevoel of een energiek gevoel en dat vraagt om meer. Een verslaving is snel geboren.

Voor meer informatie hoe het nou werkt met dopamineafgifte voor dat goede gevoel en wat het doet in je brein: https://kijkinjebrein.nl/onderwerpen/alcohol-en-roken/

Voor als je er midden in zit en als je je kind wil begeleiden:
 https://www.afkickkliniekwijzer.nl/hulp-voor-kind-partner-familielid/

Het begint met uitproberen, nieuwsgierigheid, groepsdruk, stoer doen, verveling of willen experimenteren. Het kan ook een gemis, rouw, je niet erkend voelen.
Gamen, roken en blowen zorgen voor extra dopamine-afgifte in het beloningssysteem. En dat is zeer verslavingsgevoelig. En probeer er dan maar eens van af te komen.

Je kind kan het niet alleen en heeft jouw begeleiding, liefde en steun nodig. Alleen, daar los je de verslaving niet mee op. Grenzen zijn nodig, je kan klein beginnen. De kinderen zijn gebaad bij een sterke ruggengraat en veerkracht. Ze mogen leren om verantwoordelijkheid te nemen (kijk vooral wat ze nu wel al kunnen, bv op tijd bij vrienden zijn, op tijd beginnen met de verslavende middelen). Daarbij is ook nodig, een standvastige moeder (het is nodig dat iemand aangeeft wat voor (kleuter)gedrag je kind laat zien en dat er consequenties zijn van dit  gedrag en een vader die stevig ingrijpt. Als er geen vaderfiguur is dan hoop ik dat er een manfiguur is in de familie is die kan helpen of misschien iemand op school of op het werk. Dit is extra belangrijk voor een zoon, iemand die hem in de mannenwereld leidt.

Wil je een keer een gesprek hierover wat je zelf allemaal kan doen, stuur me een bericht. Dan denk ik met je mee. Vaak kan in 1 sessie al zoveel op zijn plaats vallen. Ik stel je de vragen , jij weet de antwoorden. Want die zitten allemaal al in je….soms mogen ze naar bovendrijven zodat je ze ook kan inzetten. Hulp vragen is sterk! Je zou toch ook willen dat je kind dat ook doet.

XO Vera