Het is 26 maart en we zitten midden in deze Grazy Corona tijd. Gisteren geschreeuw en deze middag gemopper. Niet van mijn kinderen. Niet eens van mijn man. Van mezelf. Ik weet het… niet zoveel moeten van mezelf, maar toch….

Ik snak naar wat momenten voor mijzelf. Ik heb me toch een partij onrust in mijn buik en mijn kont. Wegeten lukt ook al niet. Ben net zo goed bezig met nieuw eetgewoonte. Heb nu wel alles in 1 keer op wat ik normaal in een halve dag opeet.

Even van me afschrijven en bellen helpt wel. En na het eten sluit ik me op op mijn kantoor. Me time! Ik ben niet thuis zeg maar. Geen mama, papa is nu thuis.

Ik realiseer me dat ik in mijn handjes mag knijpen. Met mijn man. Mijn kinderen. Lieve vrienden en familie. Een huis. Eten. Ik sport. Ben buiten. Straks een puppie. Een gezond verstand….nou ja dat vind ik zelf. En bovenal.. ik ben blij met mijzelf. Behalve als ik mijzelf in de weg zit zoals vanmiddag. Ik lig nu onder een dekentje te brommen. Ik laat het maar even zo.

Grrrrrrr##@###%$$$

Ik weet weer waar ik op mag letten, mijn ademhaling, uit mijn hoofd en weer in het hier en nu komen. Even geen social media, even geen nieuws. Even alleen ik en mijzelf.

Lekker, lucht nu al op.

Heb jij ook van die momenten…….?