Meer Zelf-Vertrouwen voor je kind.

Meer Zelf-Vertrouwen voor je kind.

Het woord zegt het al…meer Zelf….Vertrouwen. Als je je kind meer zelfvertrouwen wil geven dan zal je haar of hem elke keer wat meer zelf mogen laten doen. Zelf op ontdekking laten gaan. Zelf fouten maken. Zelf oplossingen bedenken en zelf boos en verdrietig mogen zijn. Ouders zijn er om ze te begeleiden.

…je ziet het al van verre, je kind komt thuis en er is iets gebeurd…de emoties verdriet en boos wisselen zich af. Het gezicht staat op onweer en alles is drama!

Wat doe je dan?

> Optie 1, je wil direct de pijn wegnemen. Wat is er gebeurd roep je. Je komt direct met goedbedoelde adviezen en oplossingen. Je gaat direct in de actiestand: alle obstakels moeten opgeruimd worden. De schuldige moet berecht worden en snel. Je eigen emoties lopen ook snel op.
> Opties 2, je doet even niets….je zorgt ervoor dat je je rustig voelt, je betrekt de situatie niet op jezelf (je eigen emoties). Je luistert naar je kind. Je leeft je in en toont interesse, luistert weer en stelt vragen (wat is er gebeurd, wat heb je nodig, wat wil je doen, wil je dat ik iets doe?). Soms hoef je helemaal niets te doen en is alleen je gehoord voelen genoeg. Je mag er Zijn. Soms is een knuffel genoeg.

Huilen is helen: Mijn dochter voelde zich buitengesloten en begon keihard te huilen tijdens het avondeten. Mijn zoon wil altijd graag gamen met zijn vader of vriendjes maar noemt nooit zijn zus. Ja als niemand er is. Ik wou haar wat troosten en zocht een tussenoplossing. STOP! hier ging ik de mist in. Mijn dochter heeft recht op haar verdriet en ik hoef alleen begrip te tonen. Dat het niet prettig voelt en dat ik zoiets ook vroeger heb meegemaakt met mijn broer. Het gehuil wordt minder, ze voelt zich gehoord. Dit is precies wat nodig is op dit moment. Het moest er even uit. Daarna hebben ze lekker gespeeld.

Je ziet ik ga ook wel eens in de ‘fout’. Heel belangrijk, ik mag fouten maken. Milder worden voor mezelf heeft ook zijn effect op ‘fouten’ gemaakt door mijn kinderen. Kinderen mogen natuurlijk ook fouten maken. Dit is een prachtig leerproces. Omgaan met teleurstellingen, leren om door te gaan, of om te stoppen, je eigen boontjes doppen, zelf oplossingen bedenken en tegen je verlies kunnen is iets wat ze zelf mogen ondergaan. Zodat mijn kind voldoende veerkracht krijgt om na een tegenslag weer door te gaan. Het enige wat we hoeven te doen is om niet alles in de puntjes voor te bereiden en LOSLATEN.
(NOTE: Bij gevaar niet teveel experimenteren en direct handelen.)

Zo wou mijn zoon van 10 jaar schilderen. Zijn schild en zwaard moesten eerst in de grondverf.….. In ieder geval buiten schilderen had ik bedacht en wanneer ik iets ruimer in mijn tijd zit. Ik help hem even op gang komen. Welke spullen en voorbereidingen zijn er nodig zijn. Is er iets niet dan zelf regelen. Zo heeft hij bij oma grondverf geregeld. Alles is klaar en hij gaat aan de gang. Even later….mama ik ben zo dom ik heb verf gemorst op de grond….nee schat je bent niet dom, dit noem ik een domme actie. We maken het direct schoon. Even later bij het opruimen laat hij het bakje met verf vallen op de mat…mama weer een domme actie roept mijn zoon. O nee, zei ik licht geïrriteerd en ik begin te mopperen. Kom we moeten het direct schoonmaken, gelukkig is het op water basis. Ik ben niet boos zeg ik, ik mopper alleen even. Volgende keer 1 ding tegelijk opruimen. Even later zegt hij, ik ben zo blij dat ik dit mag doen, dank je wel je bent de beste mama. Aaaah hier gaat mijn hartje van smelten.

Rustig blijven en mopperen is niet zo erg als boos en mopperen had ik bedacht!

Lukt het jou om rustig te blijven als iets ‘mis’ gaat?

Gratis Webinar: Beschermen en loslaten | Opvoeden is keuzes maken.
Herkenning en antwoorden voor jou.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *