‘Mam help even met broodsmeren, anders kom ik te laat’. Het is alweer de 3^de keer deze week.
Het meisje is 13 jaar en moeders wil niet dat ze te laat op school komt. Het helpen van een ander zit in deze moeder, dus ze doet het automatisch. Alleen het komt steeds vaker voor. Dit is niet de bedoeling, ze wil dat haar dochter zelfstandig wordt. Wat nu?

Best een onschuldige ‘curling actie’ op het eerste gezicht. Alleen deze moeder wil dat deze dochter zelfstandig wordt. Deze irritatie en tevens wens ‘zelfstandig zijn’ voor haar dochter is bedoeld voor de moeder. Wat mag ze zelf doen? Loslaten geeft ze al aan. Haar dochter mag te laat komen. Ze mag zelf ervaren dat haar planning niet klopt. Zelf met oplossingen komen. Hierdoor wordt ze zelfstandig en neemt ze haar verantwoordelijkheid.  Wat heeft deze moeder nodig? Grenzen aangeven en nee zeggen.

Wees niet boos als je dochter aangeeft dat ze te laat was. Geef herkenning, dat het inderdaad niet fijn is, dat je snapt dat ze nu pissig is en ga samen op zoek naar wat er nodig is. Het beste is, dat ze zelf met oplossingen komt.

Ik ben de laatste die zegt dat ‘Nee’ zeggen makkelijk is. Als ik het zelf doe is iets veel sneller gedaan. Alleen op langere termijn heb ik er profijt van. Met dit resultaat voor ogen ben ik met ze gaan oefenen. Het mag dus ook een keer of 50 misgaan 😉. Zo wou ik graag dat mijn kinderen zelf de gordijnen opendoen in de ochtend, hun was opruimen en hun bed opmaken. Best een uitdaging. Wat helpt in de deze is geduld (heel goed in en uit ademen en rustig blijven), consequent blijven en het niet erg vinden als ze het vergeten. Ik geef aan dat IK het graag wil. Mijn kinderen vinden het onzin en dat is ook helemaal oké. Alleen ik wil het graag en dat is ook oké. Ga maar terug naar je kamer en maak het in orde heb ik heel vaak gezegd. Ze mogen van mij mopperen. Op een gegeven moment waren ze dit ook wel zat. En nu, na ongeveer 3 maanden is het gelukt. Het gaat helemaal automatisch en wat ben ik trots!

Gebruik de basisschool als oefenterrein. Geen tijd om zelf je brood te smeren? Gymtas vergeten? Lunch vergeten? Werkstuk niet meegenomen? Tuurlijk breng je het een keer naar school, alleen als het vaker gebeurt mag je het laten gebeuren (laat het los). Erken en benoem wat je ziet. Vermijdt het woordje MAAR, gebruik het woordje EN…wat is er nodig om het volgende keer niet te vergeten…..heb je zelf een idee?

Succes mam en pap met grenzen aangeven, jullie kunnen het!

– Wees zelf de verandering die je graag bij de ander ziet –